... У пачатку красавіка 1942 года ў доме бабруйчаніна Валянціна Бутарава адбылася нарада падпольшчыкаў па стварэнні свайго партызанскага атрада. Яны вырашылі пайсці ў лес 5 красавіка. Камандзірам прызначылі Бутарава, камісарам-Лемяшонка, начальнікам штаба-Фата, які апынуўся агентам гестапа.
5 красавіка дом быў акружаны гітлераўцамі. Падпольшчыкі адкрылі агонь; Валянцін Іванавіч аддаў сваім таварышам каманду сыходзіць праз запасны выхад. Яго трапныя стрэлы дасягалі мэты: < br > некалькі фашыстаў былі забітыя. Але і сам герой-падпольшчык загінуў. Ужо мёртвага яго павесілі на дрэве каля дома ... жонка Надзя і сын Валера здолелі выратавацца. А іх муж і бацька назаўжды застаўся ў памяці нашчадкаў як узор мужнасці і стойкасці. Такімі былі і яго таварышы-Аляксандр Эльбік, Людміла Смактуновіч, Васіль Грахольскі і многія іншыя патрыёты...
Сёння ў рамках правядзення Усебеларускага патрыятычнага праекта» памяць пакаленняў у імя будучыні", прымеркаванага да святкавання Дня Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне і 80-годдзя вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў нашы навучэнцы сумесна з намеснікам дырэктара па выхаваўчай рабоце і бібліятэкарам вучылішча ўсклалі кошык кветак да памятнага каменя, устаноўленага на месцы гібелі Бабруйскага падпольшчыка Валянціна Бутарава.
Аповяд пра лёс героя дайшоў да маладых сэрцаў і стаў яшчэ адным яркім успамінам пра несмяротным подзвігу продкаў у гады вайны.